συμμητιώμαι

-άομαι, Α

(επικ. τ.) συσκέπτομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + μητιῶ «σκέπτομαι, σχεδιάζω, επινοώ» (< μῆτις «φρόνηση, ευφυΐα»)].